Een stille
periode? Hoezo?….. we zijn toch vooral bezig met de voorbereidingen voor ons
Sint-Nicolaasfeest of de komende Kerstdagen….
Wellicht zo nu en dan de vraag stellend, hoe gaan we dit jaar Oud en Nieuw vieren?
Maar vieren….hoe werkt dit in hemelsnaam als het gemis van je overleden
dierbare nog zo ‘rauw’ voelt… zo intens dat er in ons hart nog geen plek is om
deze feestvreugde binnen te laten stromen….
Zo intens dat we eigenlijk niet weten, hoe we onszelf staande kunnen houden in
deze periode met al onze emoties en verdriet….
Ik geloof
dat er in deze periode voor ‘de Liefde’ en ja, met een hoofdletter L, een
belangrijke rol is weggelegd.
Onvoorwaardelijke, waarachtige Liefde…ik heb er al eerder over geschreven
Die voelbare Liefde…..als iemand met je praat…
Die voelbare Liefde…..als iemand naar je luistert…
Die voelbare Liefde…..als iemand je omarmt…
Die voelbare Liefde…..als iemand er voor je is…
Gezien en gehoord te worden in al ons verdriet…
Daar in dat stille proces… in die stille periode ontstaan de 1ste
wonderen om die “Hartenpijn” kracht en heling te geven….
Heel teer en
uiterst voorzichtig ontstaat dit kostbare stille innerlijke proces binnen in
onszelf…. ‘het zaad van Liefde’ dat in
verbinding met de ander de kans krijgt om te ontkiemen….
De onzichtbare kracht van onze natuur….. Liefde in alles….
Op 23 december a.s. mag ik de Kerstoverdenking begeleiden op de
Natuurbegraafplaats Bergerbos te St. Odiliënberg. Daar waar de natuur ons bijna
letterlijk laat ervaren hoe deze stille Liefde ons laat groeien om te zijn en
overleven…
Het is
voor mij een eer om deze overdenking, op die bijzondere plek, onvoorwaardelijk
verbonden met ‘Liefde in alles’ te mogen uitdragen….Liefde met de hoofdletter L…